پيروي از حزب قرآن

شعر
شاعرم وابسته باحزب وگروهي نيستم
بازبان ودل هماهنگم دوروي نيستم
بنده آن ذات پاك و امت پيغمبرم
دوستدار چهار يار واوليارا چا كرم
مي كنم از حزب قرآن پيروي تاپاي جان
جزپيامبر نيست هرگز شخصي ديگري رهبرم
دوست باآزادي وآزاگانم در هر نفس
دشمن صياد و هركجا ننگ ازقفس
من به نوك خامه ابراز حقيقت مي كنم
گرمقصر من بودم خودراملامت مي كنم
نه مذمت گو به دشمن نه طملق گر به دوست
چون به عقل بنده اين هردو نمي باشد درست
ضد كذاب و دغا بازو و تكبر پيشه ام
از ستمگر عار دارم اين بود انديشه ام
عيب هركس به خودش گويم چو آينه روبرو
گربود دوست عزيزم يا اگر باشد عدو                                                            
من نمي ترسم ازهيچ قدرت مگر غير از خدا                                                         
اوست چون قهار واحد قاضي روز جزا                                                                    
هيچ با فكر مقام و جا وقدرت نيستم                                                                  
چون به ايجادم نظر سازم چه بودم چيستم                                                              
گر مرا ام روز نان هست زفردا نيست باك                                                    
مي رساند روزيم را چون دهن را داد چاك                                                        
آن كه دندا ن داده طفلان مرا نان مي دهد                                                
يا به حكم او همه يكبارگي جان مي دهد                                                      
كي به استبكبار واستثمار تن در مي دهم                                                
درمصاف راه حق خادم مدام سر مي دهم